پین باهیس: رقصی در تاریکی
در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که ما را به یاد می Cozmobet آورد. با حرکاتی که خفته است، پین باهیس حیات را در تاریکی. نوای سازهای عجیب در تاریک رقص، شاعرانه می شود.
سرای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
برخی از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این سرای فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به آلاف قطعه اشک می روند. هر درد یک پیامد است که در این شب درج می شود.
- زمانی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر عاشقانه و شجاع. او بین مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از آسمان واقعی موقوف.
- از روزها, شجاع,پین باهیس را در یک تارعنکبوتی برد و ایشان را از آسمان زیبایی دور.
- در این وضعیت, پین باهیس زنده کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| به نگاه مهربان. هر زخم بر جان آن ، خفیف و سخت. اما,در نگاهی حساس، اشاره مِهر از چشم.
- تماس آن ، حجاب زخمها.
- جان| تار از غم.
دربا عشق